متالستان

چند شب پیش بعد از خوندن خواص در حالی که خیلی خسته بودم خوابیدم که یه خوابی دیدم که به نظرم جالب اومد براتون تعریف کنم...

خواب دیدم با بچه‌ها رفته بودیم یه اردو.وقتی رسیدیم همه کلی خسته شده بودن.

هنوز جا برای نشستن پیدا نکرده بودیم که دیدیم حمید رفت و لب جاده وایساد،همه مونده بودن که چی شد،آخرش فهمیدیم بنده خدا نگران ماست و رفته مواظب باشه که یهو یه ماشین نیاد از رو تن خستمون رد بشه!!!

هر کسی یه کاری می کرد.سعید مسول اردو بود و انگار مثل این اردو تو دانشکده‌های دیگم برگزار میشد، چون سعید به طور آنلاین اخبار فعالیت‌های اردوهای دیگرو روی نمودار می‌برد و در حالی که میدید ما تو نقطه‌ی مینیمم منحنی هستیم از خشم تو پوست خودش نمی‌گنجید.

یه کم اونورتر جواد آی‌پادشو گرفته بود دستش تو کوه و کمر دنبال وایرلس میگشت که گوگل ریدرشو چک کنه ، البته گاهی هم یه جک می‌گفت،ولی نمیدونم چرا هیشکی نمی‌خندید،بعضیام دنبال ادامش بودن!!

همینطور که داشتم این صحنه‌هارو نگاه می‌کردم یهو دیدیم صدای حمید بلند شد_مواظب باشید ، مواظب باشید_ فهمیدیم که یه ماشین می‌خواد از رو تن خستمون رد بشه،راست میگفت،یه پراید سفید به طرفمون میومد.کلی پناه گرفتیم،ولی نه،وایساد،خوب که دقیق شدیم دیدیم ....

به یک پیام بازرگانی توجه کنید

.

.

.

جواد و سعید عزیز همکنون نیازمند حضور سبزتان هستیم

_____________________________________________________________

.

.

.

آره داشتم می‌گفتم.خوب که دقیق شدیم دیدیم سارا با یه پیره مرده با هم اومدن.بعد از سلام احوال پرسی‌های اولیه دیدیم پیرمرد دستشو کرد توی محاصن سفید و بلندش و معلوم بود که داره توی نصایحش سرچ میکنه که یک نصیحت مناسب این زمان پیدا کنه ، اما تا اومد لب از لب باز کنه انگار مشکل کلیوی داشت ، دسشویش گرفت مجبور شدن سریع برن.

مهدیم اون وسط انگار ردبولی ، هایپی چیزی خورده بود هی ورجه وورجه میکرد،منم با اون همگام شدم که دیدیم ممول لب یه دره که تهش پیدا نبود با یه قلاب ماهیگیری نشسته ،پرسیدم چی‌کار می‌کنی؟

گفت:اینجا میشه آیس‌پک گرفت ، بنده خدا راست می‌گفت مام گرفتیم.

دقیقا بقلمون علی خواجه نشسته بود؛در حالی که داشت با استفاده از فرمول‌های مقاومت مصالح نمودار تنش برشی قلاب رو رسم می‌کرد.اون که تموم شد با استفاده از درس آمار و احتمالات ، احتمال گرفتن آیس‌پک رو حساب کرد که دید به صفر میل می‌کنه بلند شد رفت.

هادیم رفته بود تو کوه‌ و کمر شاکی از وضع جامعه زده بود زیر آواز.

انگار یه مسابقه دو هم اون طرفا بود که مسیرش چند بار از ما می‌گذشت و توی این مسابقه عباس وبصیرو خانم‌ها افتخاری،حسینی،نوری نسب، ممدوحی ، محبوبی ، بنازاده شرکت داشتن که خانم افتخاری و حسینی و بنازاده و عباس بدلیل سرعت و استقامت بیشتر چند بار مسیر رو رفتن ولی خانم نوری‌نسب،ممدوحی و محبوبی همون اول کار جا زدن و شاید یه بار مسیر رو طی کردن و رفتن خونه.

بصیر انگار دیر رسیده بود به مسابقه، ناامید از برنده شدن پیش ما موند.

مینام توی اردو بود ولی نمیدونم چرا هرچی فکر می‌کنم یادم نمیاد چی‌کار می‌کرد.

خوب این بود خوابی که من دیدم ولی چون بیننده‌ی خواب بودم ندیدم خودم چی‌کار میکنم ، خلاصه اگر کسی مشابه این خواب رو دیده در مورد من (فقط) تعریف کنه.