نانو خودرو ۲۰

۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰۰

محققان علم مواد به تازگی یک نانو ماشین مسابقه‌ای جدید را ساخته اند...  

  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰ ۲۰  ۲۰  ۲۰۰ 

در ادامه‌ی مطلب میتونید یک مطلب درباره ساخت نانو خودرو بخونید اما در حکایت این ۲۰ ها که آخرش به ۲۰۰ میرسه باید بگم فردا یا امشب یا یه چیزی بین این دوتا تولد یکی از دوستامونه که به ۲۰سالگی میرسه حالا شیرینیشو کی بده بستگی به خودشو فشار بچه‌ها داره.برای اینکه بفهمین تولد کیه برین صفحه‌ی تولدها.منم همینجا به این دوستمون تبریک می‌گم.  ۲۰

تولدت مبارک ۲۰ ۲۰ ۲۰ ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰  ۲۰۰

جیم تور که یکی از محققان شرکت کننده در این پروژه است می‌گوید:ما نسل تازه‌ای از نانوخودروها که شبیه ماشین مسابقه‌ای است را تولید کرده‌ایم.

این خودرو شامل چرخ‌های کوچک روی محور کوچک جلویی و چرخ‌های بزرگ روی محور بزرگتر عقبی است. اندازه این نمونه حدود 50000 بار کوچکتر از موی سر انسان است و از گرما یا میدان الکتریکی به عنوان نیروی محرکه‌ی آن استفاده می‌شود.

در این خودرو ، از دو مولکول‌ کروی که باکی‌بال نامیده می‌شود و هرکدام شامل 60 اتم کربن هستند به عنوان چرخ‌های عقب استفاده می‌شود.

به علت جاذبه‌ی شیمیایی این چرخ‌ها به خوبی با مسیر که از لایه‌ی بسیار نازکی از طلا ساخته شده است ، درگیر شده‌اند (جدا نمی‌شود).

همچنین این دانشمندان برای چرخ‌های جلو یک ترکیب با چسبندگی  پایین به نام پی‌کربوران را انتخاب کردند.

این گروه قبلا نانوخودروهایی را ساخته بودند که در آنها از باکی‌بال ها برای چهار چرخ آن استفاده می‌شد ولی آن نمونه  به سختی به مسیر می‌چسبید و به درجه حرارت حدود 400F برای شروع به چرخش نیاز داشت.همچنین خودروهایی با چهار چرخ پی‌کربورانی بدلیل جاذبه‌ی کم مانند حرکت روی یخ سر می‌خوردند که تصویر کردن و مطالعه روی آنها را سخت می‌کرد.

با ترکیب کردن هر دو نوع چرخ ، این نوع جدید نانو ماشین‌های مسابقه‌ای می‌تواند در دمای پایین‌تر با چالاکی و جنبش بهتر حرکت کند.

برای ساختن نانو ماشین مسابقه‌ای جدید تیم تور کار خود را با استفاده از ساخته‌های پیشین شروع کرد.

آنها ابتدا چرخ‌های جلو را که در آزمایشگاه آنها وجود داشت به صورت شیمیایی به یک جفت مولکول هیدروکربن ردیف شده که ملین‌اسیلین نامیده می‌شود و به عنوان شاسی خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرد متصل کردندو سپس شاسی را به محور عقب و نهایتا چرخ‌های باکی‌بالی را به محور عقب متصل نمودند.

زمانی که نانوخودرو جدید شروع به حرکت کرد ، توانست تا نه نانومایل در ساعت(0.014 میلیمتر در ساعت) ، سرعت بگیرد که به عقیده‌ی تور برای سایز آن واقعا سریع بود.

این خودرو همچنین می‌تواند بازی هم بکند چراکه به دلیل چسبندگی کم چرخ‌های جلو ، این چرخ‌ها محیا هستند برای بلند شدن از سطح و با حرکت خودرو انگار که تک‌چرخ زده‌است.

با یاد گرفتن چگونگی راندن با نانوخودروها ، تور امیدوار است که مسیر هموار شود برای ساختارهای تکنولوژیک کوچک ولی مفید مثل ساختار‌های الکترونیکی که می‌توانند اتم به اتم ساخته شوند.

منبع :وب‌سایت ceramic tech today 

ترجمه:مجتبی منصوری آرانی