این است میهنم!
آری همین بود
ایران،تبار ما
چون جنگلی خموش
آن سوی بیشه ها
***
بادی خفیف و سرد
از بیشه می وزد
مردم چو برگ زرد
در چنگ باد سرد
***
خاکی صبور و تر
پر برگ و بی ثمر
مفتون زخم رشک
بر آن چکیده اشک....
این است میهنم؛
این مبداء تنم
***
جنگل تهی ز نور
از شور و از سرور
این است میهنم
آن خاک پر غرور!
نوار خانه ی دانشکده ی فنی
دهم آذر هشتاد و هشت