قصه ی پاییز،خواندنی است!

هر کسی یک فصلی رو دوست داره....برای انتخابش هم دلیل خاص خودشو داره،ولی کمتر کسی پاییز رو دوست داره.چرا؟شاید پاییز داره قصه ی دردناکی رو توی ذهن آدما تداعی می کنه.

نمیدونم چقدر تونستم توی این شعر،قصه ی دردناک پاییز رو گفته باشم!

سوز است در استخوان ساق کوچک یتیم بچه ای

که چشم بر هیچ دارد و از پوچی گریزان است

دسته گلهای صورتی و سرخ در دستش.....

***

پاییز است

دخترک یتیم گل می فروشد؛بی آنکه قصه ی او را بخرند

شمشاد های حاشیه ی خیابان بوی دود می دهند

پاییز است!

 فصلی که نسیم بیمار و سردش قصه ی یتیم بچگان را نجوا می کند

آرام

در گوش درختان!

***

بیماری شیوع پیدا می کند

مردم در کشاکش روزگار فراموش می کنند...

که هستند!

و فراموش شدگان به قصه ی پاییز گوش فرا می دهند

دخترک گل فروش به خواب می رود

هوهوی باد پاییز،لالایی است!

***

شاید بهار باشد،

شاید تابستان،

و شاید حتی بی تفاوتی سنگین زمستان

اما....

قصه ی پاییز خواندنی است!

                     قصه ی هوهوی هیچ از ژرفنای پوچی

***

دخترک به خواب فرو رفته است

خوابش،عمیق و پاییزی است

قصه این است:

    هوهوی دمنده ی باد،بوی خوش گلها را به یغما می برد

     در حالی که دخترک هنوز گل می فروشد

هنوز؛

      در خواب پاییزی و سرد خویش